transkei - Reisverslag uit Queensberry Bay, Zuid-Afrika van Miranda Simon - WaarBenJij.nu transkei - Reisverslag uit Queensberry Bay, Zuid-Afrika van Miranda Simon - WaarBenJij.nu

transkei

Blijf op de hoogte en volg Miranda

01 Januari 1970 | Zuid-Afrika, Queensberry Bay

Vandaag een lange dag in de bus. Dit land is vreselijk mooi, maar ook enorm groot en soms moet je echt van a naar b. Vandaag was dat zo, een reis van bijna 600 km. 609 km door de bergen en door een heleboel kleine dorpjes. Zuid-afrika maakt zich op voor het weekend, het is payday dus iedereen wil zijn geld uitgeven. In de dorpjes rijden we dus stapvoets. Dan komen we ook nog regelmatig overstekende dieren tegen. Daar bovenop werkzaamheden. Dat is een heel gedoe hier. 1 kant van de weg wordt over een lengte van 5 km afgesloten. Net als bij ons mag je om de beurt erlangs, alleen betekent dat hier dat je een kwartier tot 20 min moet wachten tot het verkeer van de andere kant voorbij is.
We vertrekken om kwart voor 8 en het is nu 6 uur en we zitten nog steeds in de bus. Hopelijk de laatste verkeersopstopping waar we nu voor staan. We moeten nog zo'n 30 km voor we in ons hotel zijn.
De bus laat ons ook in de steek. De airco werkt niet goed, de wc stinkt enorm, achterin lekt het en hier en daar staat de verwarming aan. Ook de Vsnaar is aan vervanging toe. Dat helpt allemaal niet mee als je zo lang in de bus moet hangen.
We zijn er vandaag alleen voor de koffie, lunch en om te plassen uit geweest. Niet veel beleefd dus, maar gelukkig morgen weer veel te zien.
Ik lees dit net terug en staat er wel erg negatief. Ook veel gezien onderweg, het is een prachtige rit door de Drakensbergen. We zien veel mensen, van arm tot Rijk. We rijden langs kleine marktjes en zien iets meer van de Zuid-afrikaan. Ook de scholen zijn vroeg vrij dus ook veel kinderen op straat. We komen langs het huis van Nelson Mandela, wat voor Nederlandse begrippen niet al te groot is, voor de Zuid-afrikaan is het enorm. We zien op afstand ook zijn graf, wat niet toegankelijk is voor het publiek. Ook de zon is weer terug en het is heerlijk weer.
Iedereen heeft in de bus wel even zijn ogen dicht gehad. We hebben al veel gezien en beleefd en dat kan nu mooi een dagje bezinken, dat is fijn want het is veel en het lijkt soms of de dagen 48 uur duren. Dat heb ik thuis nou nooit. Het is dus zeker geen negatieve dag geweest, maar wel een lange...
Bijna in het hotel...

  • 14 Oktober 2016 - 21:41

    Jolanda Bout:

    Hallo.
    Wat zien jullie veel. Zoveel indrukken. Zoals je zelf al schrijft; heb je vandaag een lange zit in de bus om alles te laten bezinken. Jullie zijn pas halverwege. Nog veel meer te beleven. Doe dat maar lekker.
    Groeten van ons drie.

  • 15 Oktober 2016 - 19:26

    Wil Koole:

    Wel een vermoeiend dagje dit keer.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Miranda

6 augustus vertrekken wij naar Curacao waar Soraya dolfijnondersteunende therapie krijgt en waar Yoram zijn duikbrevet gaat halen. We hebben er veel zin in en willen iedereen mee laten genieten van onze belevenissen. groetjes van Ronald, Miranda Soraya en Yoram

Actief sinds 18 Juni 2012
Verslag gelezen: 157
Totaal aantal bezoekers 35876

Voorgaande reizen:

05 Oktober 2016 - 25 Oktober 2016

Zuid-afrika

06 Augustus 2012 - 28 Augustus 2012

onze droom naar curacao

Landen bezocht: