struisvogels

Vandaag hebben we tijd om eens een ander dier dan een dolfijn te bekijken. We gaan naar de struisvogelfarm. Gepland vertrek 10.15 uur. Nu zijn we in Curacao waar op tijd komen betrekkelijk is. We hebben tot nu toe de ervaring dat iedereen een kwartier te vroeg is dus we staan ruim op tijd klaar. Helaas komt deze chauffeur een kwartier te laat. Moet kunnen, we gaan het zo nog net redden hopen we.
We zitten net en de chauffeur vraagt al om geld. Ik zeg nee vanmiddag ben je de eerste maar nu nog niet. Deze man is het daar niet mee eens en wil vooruit het hele bedrag hebben. Nu zijn wij natuurlijk alles behalve gek en daar trappen we niet in. We dreigen dan uit te stappen maar dat helpt niet.
Ronald en opa verdwijnen naar de receptie voor hulp. Wij krijgen bijval van Marco, de manager. Helaas blijft de chauffeur zijn poot stijf houden, maar na een hele discussie komen ze overeen dat we de helft betalen bij de farm en de andere helft als we terug zijn. In vliegende vaart gaat het vervolgens richting struisvogel farm waar we om 11 uur de toer gereserveerd hadden. Ja je hebt van die dagen, ook nu blijkt de reservering niet doorgekomen te zijn. De toer is vol maar de volgende kunnen we mee en we hebben een uurtje om bij te komen. Kunnen we even het museum bekijken (5 vieraknte meter). de souvenierschop inspecteren en we drinken nog wat.
Om 12 uur stappen we in de truck die ons rondleidt over de farm. We zijn struisvogels van een paar dagen oud tot 20 jaar oud. Dit zijn de oudste die ze nu hebben maar ze hopen ze op te kweken en dat ze dan de 100 jaar gaan halen. De gids is een gezellige man die zijn verhaal met veel humor verteld. Halverwege de toer mogen we eruit en gaan we de struisvogels voeren. Eerst met een teiltje voor en later mogen we ze uit de hand voeren, zo leuk!!!
Aan het eind van de rit zien we de krokodillen die het restafval eten en hebben ze een onbevrucht ei waar we op mogen staan. Best gaaf dat die gewoon heel blijven.
Na de toer eten we er nog een hapje, natuurlijk struisvogel en ik moet zeggen dat smaakt best. Om 2 uur staat onze chauffeur er weer en hij brengt ons netjes terug naar ons hotel. Uiteindelijk maakt hij ook nog zijn excuses. Eind goed al goed.
De mannen duiken nog even het zwembad in. Soraya en ik doen nog een rondje seaquarium, daar zijn we tenslotte nog niet zo veel geweest. Soraya vond dat we er wel een smoothie konden nemen. Niet dat ze die lekker vind, maar schijnbaar vind ze het er wel gezellig. Nog even een dvd'tje kijken en 's avonds lekker soepie eten en de dag is weer om.
Drumi Dushi!